19 Mart 2009 Perşembe

ailelerin sorduğu değişik sorular...

normalde aileler belirli soruları sorar.okulunu,aileni,yemek becerin,çocuk bakımı tecrübelerin,araba tecrüben vss.. ama ben daha değişik sorularla da karşılaştım.ee malum baya çok aileyle konuştumm:) mesala en çok şaşırdığım sorulardan biri bi annenin bana çocukluğuna dair unutamadığın bir anını anlat demesi oldu bayramlardan girdim tam sorusunun karşılığı değildi anlattığım ama insan böyle bir soru türkçe sorulsa bile düşünmeli kadın bi de ingilizce istiyo bi de telefonda kem küm oldum haliyle :)
başka değişik bir soru bir anne bana namaz kılar mısın dedi,bir baba superbowl u biliyo musun dedi şimdilik aklıma bu kadar geldi daha gelirse yazarıım...

aileler...

Genel olarak elediğim aileleri eleme sebebim çocukların yaşlarıydı.Çünkü ben bırakın bakmayı bebeği elime almaya bile korkan insanımdır.herkes kendi çocuğun olunca napıcaksın dedi ama o benim çocuğum olacak bu emanet. Birkaç aileyi buffalo,arizona,arkansas da oturuyolar diye kabul etmedim.Bir aile vardı harika bir aileydi ny a yakın çocukların yaşları iidi.Ama babam babanın tipini beğenmedi gerçi başka aksilikler de oldu ama o aile olsun isterdim.Ama tabiki 1 sene kalacağım evin babasını babamın gözünün tutması da önemliydi benim için.Sonra bir aile çıktı.Boston da oturuyolardı ki boston çok güzeldir 5 çocukları vardı normal de deli olmak lazım gitmek için ama ben olsun en küçük 5 en büyük 12 ya da 14 yaşında eğlenceli olur dedim.Ama çok çocuk çok aktivite ve çok araba sürmek demekti ben de mayısta almıştım ehliyeti ve arabamız olmadığı için fazla direksiyon tecrübem yoktu bu yüzden aile beni istemedi.yani siz siz olun araba olayına çok önem verinnn.gerçi sonradan düşününce 5 çocuk beni baya korkuttu iyiki olmamış dedim ama o an biraz üzülmüştüm itiraf ediyim.Bir aile daha vardı.yine new yorka yakın çocuklar 3-5 yaşlarında güzel bir aile beni facebooktan bile eklemişlerdi.2 tane kocaman korkutucu köpeğe rağmen ---ki köpeklerle aram çok istememe rağmen çok iyi olamamıştır Ki bunlar korkutucu :) ---ben aileye olumlu bakıyodum ama bu aile de bana geri dönmedi.sonra facebooktan gördüm ki eski au pairleri hep almanmış ve yeni au pairleri de alman olmuş.O zaman ne diye aradınız diyesim geldi ya neysee...

ailelerle görüşme....

Şimdi benim yaptığım ama sizin kesinlikle yapmamanız gereken bir şeyi söylüyorum sakın ha sakın sisteme girdikten sonra internetsiz bir ortamda bulunmayınnn!!!!!! Her gün düzenli internete girmek bile yeterli olamayabiliyo.ben yazlığa gitmek gibi bir saflık yaptım bunun sebebi de ailelerin hemen arayabileceğini düşünmememdi.ama öyle olmadı.sisteme girdikten 3 gün sonra bir aile aradı tesadüf eseri denizde olmadığım bir saatte aradı ve ben bu numara da nesi şaşkınlığıyla teli açtığımda jetonum düştü :)
sonraları ailelerle konuşma konusunda çok tecrübe sahibi oldum.Okuyanlar yuh diyecek belki ama ben görüştüğüm 20. aileye gidiyorum :) çok az insanın başına gelir ama korkmayın zaten o yüzden bu bloğa yazıyorum :) Çok aileyle görüştüğüm için oldukça tecrübe sahibiyim.her ailenin ayrıntılarını hatırlayamıyorum ama aklımda kalanları yazayım :)

ayrıca şunu söyliyim benim öncelikli istediğim gidiceğim ailedeki çocukların yaşlarının büyük olmasıydı.yani ikisi de okula gitsin ikisiyle de rahatça ingilizce konuşabiliyim.beraber dışarı gezmeye gidebilelim istiyodum.Hem onlar okula giderken ben de gidebilecektim.İkinci istediğim şey ise ailenin tercihen new york a olmadı washington ya da california civarında oturmasıydı.ben bu beklentiler üzerine telefonda konuştum hep.

Biraz da kendimle ilgili bir şeyler yazıyım.ben lisede hazırlık okudum.ingilizcem öyle çok iyi değil anca intermediate çıkar.ama konuşurken çok zorlanmıyorum allahtan.

Neyse gelelim ilk aileye ilkler unutulmaz :) İlk ailede beni baba aradı.45 dk filan konuştuk.çocuklar 3 yaşında ikizler ve 7 yaşında olmak üzere 3 tanelerdi.baba sürekli international bir aile olduklarından bahsediyordu.karısı japonmuş.adam da italyanlık filan varmış.Bir de bu ailenin eskiden bir dadısı olmuş ben ilk au pairleri olacakmışım.Neyse birkaç saaat sonra karısı aradı sesinden belli acayip tatlı biri.ama ben bile ingilizceyi daha ii konuşuyorum.Konuşma sürekli aksıyo cümleleri toparlayamadı filan her neyse..Şimdi bu aileye hayır dedim çünkü;
1-İkizlere bakmak zor iş.hem yaşları da küçük ve 3 taneler.Hiç kolay değil.
2-international olmak ii değil önemli olan has amerikalı bulabilmek :)
3-daha önce au pairi olmayan bi aileye gitmek aşırı sakıncalıymış.Giden bir arkadaşım böyle bir ailenin kendisinden dadı gibi herşeyle ilgilenmesini beklediği için ve başka sebeplerden bir de edurehberin ilgisizliği nedeniyle yeni aiel bulamadığı için 3 ay sonra türkiyeye dönmek zorunda kaldı .aman ha dikkat o yüzden ....

kayıtt

gerekli belgeleri ayarladık gittik aa gittik derken 3. bir arkadaşım da au pair olmaya karar verdi onunla beraber gittik kayıda.burda bir not pasaport çıkartmak için acele etmeyin benden tavsiye nedenini sonra yazıcam.ben pasaportu çıkarttım ne gerekiyorsa hepsini ayarladım gittim truvaya.edu rehberde elimize tutuşturulup doldurun getirin denilen bütün ingilizce formları orda danışmanla doldurduk.Bir listening testi yapıldı.çocuklarla çekilmiş resimleri kesip komik yazılar yazıldı.İşlem toplamda 4 saat filan sürdü.Bu arada referans verdiğiniz kişilere dikkat edin çünkü danışman arayıp telefonla teyit alıyor referanslardan-sizin yanınızda..Bir de vesikalık fotoğraf çekilirken dikkatli olun sevimli görünmek önemli, dişler de gözüksün ;)

Bu işlemler bitince size birinternet adresi veriyolar bir de şifre.Truva au paircare a bağlı olduğu için onun sitesinden site bir aupairroom açılıyo.siz bu adresten de bir profil oluşturuyosunuz.sonra danışmanınız sizi onaylayınca da sisteme girmiş oluyosunuz.

au pair olmaya karar vermek...

İşin en önemli kısımlarından biri sanırım bu.ben bendeki süreci anlatıyım.Üniversite son sınıf- taydım.o zamana kadar aklımda hiç yurtdışı düşüncesi yoktu.gerçi hep merak etmişimdir(izlediğim dizi ve filmlerin etkisi :) ama yine de ihtimal vermezdim.Neyse bir gün kampüste arkadaşlarla oturuyoruz dediler au pair diye bir olay var biz gitmeyi düşünüyoruz.Olur mu olmaz mı derken arkadaş etkisi ben de bir annemlere danışıyım dedim.Biz fikir alışverişi yaparız hep.Babamdan hiç beklemediğim bir tepki aldım.şartlar uygunmuş olabilir dedi.Hiç hayalim bir şey değildi o yüzden heyecan yaptım diyemem ama sonra sonra iş ciddiye binmeye başladı.Bu sefer de ingiltere mi amerika mı diye düşünmeye başladım.gerçi artık ingiltere au pair almıyo ama ben o zaman karşılaştırma yapmıştım.
İngiltere niye olmaz?
1-İngilizler soğuktur.
2-yemek kültürleri yok
3-Ev işi de var
4-sürekli ağlak bir hava ki hiç sevmem yağmuru.
5-Çünkü orası amerika değil :)

Amerikayı seçme nedenim ise teknik olarak amerika olması ve başka bi yolla gitme şansımın bir daha olmayacağını düşünmemdi.Daha çok iş saati vardı ama çocuklarla aynı evde yaşayıp pardon benim iş saatim bitti senle ilgilenemem diyecek bir tip değilimdir zaten :) kendimi tanıyorum :)
bir de uzaklık vardı ama ingiltere de olsa gelemezdim 1 yılda sanmıyorum o yüzden ha amerika ha ingiltere fark yapmaz :)Aa bi de amerikaya gidiş daha ucuz tabii o da var o da ekstra güzel kısım :)
Her neyse ben sonra amerikaya da karar verdim.Bu arada 2 arkadaşım ingiltereye 2 arkadaşım daha da amerikaya gitmeye karar verdi.Neyse biz başladık danışman aramaya.İngiltereye gidicek arkadaşlarımdan biri global vizyonla gitti memnun da kaldı.diğeri de timotiyle o da memnun kaldı.Amerikaya giden iki arkadaşım da edurehberle gitti.Ben de gidicektim ama sadece başvuru için gittim ve o kadar ilgisiz bi kızla karşılaştım ki arkadaşlarımı bile ekmek pahasına oraya gitmedim. ki sonradan ne kadar doğru bir karar verdiğimi anladım.Reklam için söylemiyorum ama ben truvaya gittim ve memnunum da şimdilik.tabiki ufak tefek bişiler oldu ama genel olarak çok ilgililer seçtiğime pişman olmadım.neyse kimi isterseniz seçin ama dikkatli olun danışman çok çok önemli.

ilk yazımm :)

Merhaba :) Bu bloğu au pair olmayı düşünen kişilere yardımcı olmak amacıyla açtım.Au pair yazınca google a hep o sıkıcı au pair olmak için şu gerekli bu gerekli diyen danışmanlık şirketlerinin siteleri ya da genel bilgi veren siteler vardı ya da çok az yazı yazılmış kişisel birkaç blog ama çok faydaları olan da olmuştur hakkını yemiyim.Şu aşamadayken bari ben de bi blog açayım da şu bloğu 1-2 kişi bile okusa belki faydasını görür diye düşündüm.
Ben mayıs 2009 da amerika'nın ohio eyaletine gidicem au pair olmak için.ama bu aşamaya kadar neler yaptığımı da ayrıntılarıyla buraya yazmaya çalışıcam gitmeden. umarım yazabilirm de bir iki kişi dahi olsa okur faydalanır,bilgilenir :)